Ik ben Maartje Jansma, redacteur voor de muziekencyclopedie. Vanaf vandaag blog ik vanuit Kopenhagen over mijn backstage ervaringen bij het Eurovisie Songfestival. Je kunt me ook volgen via http://twitter.com/muziekencyclpd.
Douze points
Ongeloofelijk, maar waar: Nederland is een van de succesvolste landen in de bijna 60-jarige geschiedenis van het Eurovisie Songfestival. Geert Willems beschrijft onze prestaties in het nieuwe standaardwerk 'Douze Points, Twelve Points' (Uitgeverij Spectrum). In aanloop naar het optreden vanavond van Ilse de Lange en Waylon als de The Common Linnets ga ik in vogelvlucht door de Nederlandse inzendingen voor het Eurovisie Songfestival (ESF).
Het begin
Vanaf het begin in 1956 (De vogels van Holland) doet Nederland mee aan het songfestival. Met Corry Brokken (1957) en Teddy Scholten (1959) winnen we twee keer. Een Nederlandse inzending staat voor kwaliteit en geldt lang als een potientiele winnaar. In de jaren zestig scoort ons land ineens minder, met als dieptepunt Annie Palmen, die geen enkele punt weet te behalen. Lenny Kuhr keert het tij in 1969 in Spanje met De Troubadour. Kuhr neemt deze pracht van een ballade in meerdere talen op en scoort er een tijdloze hit mee. ESF-verzamelaar Robert Overeem heeft mij laatst een geweldige Spaanse versie laten horen. Hij maakt mij de komende week in Kopenhagen wegwijs in de wereld van het Eurovisie Songfestival.
De Seventies
De jaren '50 en '60 brengt Nederland vooral traditionele en brave muziek naar het festival. In de jaren '70 komen er meer popacts. ABBA is een ijkpunt in de geschiedenis van het festival. Ook Nederland zendt hits in. Vooral de duo's scoren aardig; Saskia en Serge, Sandra & Andres, Mouth & McNeal. Met Teach-Inn wint Nederland in 1975 voorlopig voor de laatste keer (bijna veertig jaar geleden!). Persoonlijk hou ik niet van dit lied. Toch heeft het alle eigenschappen van een winnend songfestivalliedje; vrolijk met een catchy hook. Mijn favoriet, Amsterdam van Maggie McNeal, eindigt op plaats vijf in 1980.
Camp
Veel muziekliefhebbers ervaren het Eurovisie Songfestival als camp. Acts worden in de loop der jaren steeds uitbundiger; performance en kleding zijn steeds belangrijker om op te vallen tussen alle inzendingen. Voor de televisieuitzending van het Eurovisie Songfestival blijft je thuis. Tegenwoordig kun je je op twitter gezamenlijk verbazen over de grappige, bizarre of leuke acts. Gek genoeg hangt er een zweem van slechte muziek om het festival, terwijl er genoeg pareltjes in de rijke geschiedenis zijn te vinden. Een van mijn favoriete liedjes noem ik zelf een 'guilty pleasure', terwijl het eigenlijk gewoon een steengoed liedje is. Let vooral ook op het commentaar van Willem van Beusekom, zijn songfestivalcollectie wordt beheerd door Beeld & Geluid.
TOP 10
Het afgelopen decennium komen de Nederlandse inzendingen matig weg. Volgens sommigen is Sieneke met haar draaiorgel het dieptepunt. Eigenlijk kan het niet dieper dan de 3J's in 2011. Zij kregen, met een toch alleraardigst liedje, de minste punten van beide halve finales. Het geklaag verstomt als Anouk in 2013 naar het songfestival gaat voor Nederland. Een van Nederlands beste zangeressen eindigt met Birds in de top 10, Nederland doet weer mee. Nu wordt het spannend wat Ilse en Waylon vanavond gaan doen. Als je naar de festivalhistorie kijkt zijn het potentiële finalisten. Ik zal het vanavond mee gaan maken in Kopenhagen. Ik ben benieuwd hoe alles achter de schermen in zijn werk gaat. Daarover later meer...