Film: Doof kind + debat
Vertoning van de documentaire Doof Kind (Alex de Ronde, 2017), de publieksfavoriet van het IDFA, met aansluitend debat over de toegankelijkheid van media voor doven en slechthorenden.
Vertoning van de documentaire Doof Kind (Alex de Ronde, 2017), de publieksfavoriet van het IDFA, met aansluitend debat over de toegankelijkheid van media voor doven en slechthorenden.
In het aansluitende gesprek discussiëren Alex de Ronde (documentairemaker en directeur van bioscoop Het Ketelhuis), Eva Westerhoff (Dovenschap) en Jurgen Lentz (NPO Access Services) over de toegankelijkheid van de Nederlandse media voor doven- en slechthorenden. Tijdens dit gesprek kijken de deelnemers vooruit; vanuit de zaken die al goed gaan, naar de mogelijkheden die nieuwe technologieën en ideeën bieden om de toegankelijkheid nog verder te vergroten. De gespreksleiding is handen van Caroline van Dijk (Direct Yourself).
De film is Nederlands ondertiteld. Om het debat te kunnen volgen is een tolk Nederlandse Gebarentaal (NGT) en schrijftolk aanwezig. Doof Kind is ook toegankelijk gemaakt voor mensen die slechtziend of blind zijn. Via de Earcatch app is het mogelijk om audiodescriptie te beluisteren bij de film.
Doof Kind
Doof kind schetst een ontroerend portret van de aanstekelijke dove Tobias die zijn draai heeft gevonden in het leven en zichzelf bepaald niet zielig vindt. De film volgt Tobias op het snijvlak van verleden en toekomst. Door het gebruik van familiefilmpjes zien we hoe Tobias opgroeit. Hij onderhoudt een innige relatie met zijn iets oudere, horende broer, Joachim. Samen blikken ze terug op hun jeugd. Waar het gaat om pijn en verontwaardiging lijkt Joachim het opmerkelijk genoeg te winnen van Tobias.
In het heden is een bezoek aan de tandarts communicatief gezien nogal moeizaam, maar Tobias’ verblijf op Gallaudet University in Washington D.C. – de enige dovenuniversiteit ter wereld – voelt paradijselijk aan. De film laat zien hoe een handicap zomaar in een rijke cultuur kan veranderen en andersom.
Tobias weet die twee werelden slim met elkaar te verbinden: als docent Nederlandse Gebarentaal leert hij horende studenten zijn taal en cultuur kennen. Hij heeft van zijn handicap als het ware zijn beroep gemaakt. Zijn onvoorwaardelijke acceptatie van zijn doofheid biedt gelegenheid tot het aan de orde stellen van allerhande vragen, die variëren van de problemen van het grootbrengen van een doof kind en de effecten daarvan op de overige gezinsleden tot aan de soms absurde gevolgen van een gehandicaptenstatus.