Je bevindt je hier:

Mauro Manuel, een media-icoon zoekt asiel

De impact van een mediahype op de publieke opinie kan enorm zijn, maar wat is de impact op de personen die onderwerp zijn van zo'n hype? We bekijken de zaak van Mauro Manuel, die in 2011 uitzetting wist te voorkomen dankzij een media-offensief.

De impact van een mediahype op de publieke opinie kan enorm zijn, maar wat is de impact op de personen die onderwerp zijn van zo'n hype? We bekijken de zaak van Mauro Manuel, die in 2011 uitzetting wist te voorkomen dankzij een media-offensief.

Mauro en zijn pleegmoeder in 2011. Still uit EenVandaag, AVRO, 01-11-2011.

“Het was geen leuke tijd, echt niet.” Dat zijn de woorden van Mauro Manuel, terugkijkend op zijn stormachtige entree in de media in 2011. Zijn strijd voor een verblijfsvergunning is dat jaar onderdeel van een groot politiek mediacircus. Daardoor wordt hij hét gezicht van de discussie over asielzoekers, zoals de familie Gümüş (1997) en Taida Pasić (2006) dat eerder waren. Hoe kijkt Mauro terug op zijn ingrijpende periode in de schijnwerpers? Voor onze tentoonstelling Voorbij het nieuws (2014-2015) spraken we met hem.

´Wat gebeurt hier allemaal´

Mauro komt in het nieuws

Op 10-jarige leeftijd komt de Angolese Mauro naar Nederland waar een Limburgs pleeggezin hem opvangt. Als hij 18 wordt, moet hij officieel terug naar Angola. Eerdere pogingen om een verblijfsvergunning te verkrijgen, zijn op niets uitgelopen. Als laatste redmiddel schrijft hij een brief naar een regionale krant om aandacht te vragen voor zijn zaak. Dat ontketent een sneeuwbaleffect, zeker nadat blijkt dat politiek Den Haag verdeeld is over de kwestie. Mauro is hot news. Waar journalisten eerst nog netjes bellen voor een afspraak, staan ze later onaangekondigd voor zijn huis.

'Ik durfde haast geen tv meer te kijken, eigenlijk'

Iedereen heeft een mening

Om zijn zaak kracht bij te zetten gaat Mauro in oktober naar Den Haag. Gerd Leers, de CDA-minister die gaat over asielzaken, wil Mauro terugsturen, maar sommige partijleden zijn het totaal niet met hem eens. De politieke crisis is een bedreiging voor het (gedoog)kabinet, wat de kwestie nog interessanter maakt. Mauro wordt continu gevolgd door cameraploegen en iedereen wil hem spreken. Dat zorgt voor zenuwen en stress, ook omdat hij merkt dat iedereen een mening over hem heeft. De televisie durft hij nauwelijks meer aan te zetten en op internet worden nare dingen gezegd. De reacties op straat zijn gelukkig wel altijd goed.

'Het is iets dat je niet wenst mee te maken, die hype'

Impact

Alle aandacht zorgt er volgens Mauro voor dat hij uiteindelijk tóch in Nederland mag blijven. Eerst op een studievisum en later door een nieuwe wet die niet alleen hem maar ook vergelijkbare gevallen een verblijfsvergunning geeft. Het zoeken naar media-aandacht is wat dat betreft een goede keuze geweest. Daar staat tegenover dat hij tegen wil en dank een bekende Nederlander is geworden. Mensen vragen op straat om zijn handtekening en willen met hem op de foto.

Asiel in het nieuws

De zaak van Mauro Manuel was een echte mediahype. Volgens De Nederlandse Nieuwsmonitor verschenen er op het hoogtepunt ruim 200 artikelen en items over hem in nog geen anderhalve week tijd. De welbespraakte en innemende Mauro gaf een menselijk gezicht aan falend overheidsbeleid. Voor journalisten een handige kapstok om een breder verhaal aan op te hangen. Een deel van de media-aandacht ging echter niet over de context – het Nederlands asielbeleid – maar puur over Mauro en de betrokken bewindspersonen zelf. Een strijd tussen David en Goliath, met mogelijk een privé- of kabinetscrisis tot gevolg.   



Dat zelfde proces trad begin 2017 ook weer op toen Mauro weer in het nieuws was. Aanleiding is een uitzending van De Monitor over het Kinderpardon. De wet die naar aanleiding van zijn zaak is ingesteld, blijkt slecht te werken. Omdat Mauro zorgen heeft over kinderen die buiten de boot vallen, treedt hij weer in de schijnwerpers. Veel nieuwsmedia pakken dit motief echter niet op. Ze doen wel gretig verslag van zijn opmerking dat het privé goed met hem gaat. Zo is er een grote kans dat het publiek wél weet dat Mauro vader is geworden, maar niet dat het beleid rondom kinderen die hier opgroeien zonder verblijfsvergunning nog altijd niet goed is geregeld.  

Dit artikel is een bewerking van een onderdeel in de tentoonstelling Voorbij het nieuws, die in 2014 en 2015 te zien was bij Beeld & Geluid. De video's zijn voor de tentoonstelling in opdracht van Beeld & Geluid geproduceerd.