Aandacht is alles
Start verhaal
Later lezen
Controverse en conflict wekken hoe dan ook de aandacht van mainstream media. Het is de plicht van de (parlementaire) journalistiek om verslag te doen van politieke ophef. Bovendien zijn relletjes met Baudet of Trump altijd goed voor de clicks en de kijkcijfers.
De elite, dat zijn zij
Populisten zetten zich af tegen de gevestigde orde. Als vertolker van de ‘gewone man’, schetsen ze de politiek af als een elite waar ze zelf niet bij horen. Dat dit een kunstmatig onderscheid is, zie je bijvoorbeeld bij Wilders. Hij profileert zich als buitenstaander maar zit ondertussen al meer dan twintig jaar in de Tweede Kamer. Jezelf buiten de gevestigde orde plaatsen is blijkbaar lucratief.
Mainstream media hebben bereik
Als onderdeel van de gevestigde orde moeten de mainstream media het vaak ontgelden bij populisten. Tegelijkertijd hebben populistische partijen de aandacht van deze media keihard nodig om mensen te bereiken en hun kiezers te mobiliseren. Een haat-liefde verhouding, met alle flirts, ruzies en verwijten die daarbij horen.
Minder, of meer media?
In het verlengde van het ontregelen van media zetten veel populistische partijen zich ook expliciet af tegen - of boycotten ze - mainstream media en het establishment. Veel populistische politici hekelen bij uitstek de rol van de media bij het in stand houden van de status quo.
Wrikken in een ‘vastgeroest’ medialandschap
Gebruiken, ontregelen, verdacht maken: een logische volgende stap is inbreken in het mediabestel zelf. Een plek creëren om het eigen geluid te kunnen ventileren, onafhankelijk van het ‘vastgeroeste medialandschap’.
Twitter als alternatief mediakanaal
Online gebruiken populisten hun twitteraccounts bijna als eigen mediakanaal. Hier hebben ze alle vrijheid om hun boodschap te presenteren zoals zij dat willen. En, natuurlijk, om af te geven op hun politieke tegenstanders en de media.
Bijten in de hand die je voedt
Afgeven op - of je onttrekken aan - mainstream media terwijl diezelfde media juist de manier zijn om jezelf als leider of partij te profileren. Zoals Geert Wilders, die ondanks dat hij afgeeft op de media en zegt 'Never trust the press', wel gezellig aanschuift bij Jinek. Zolang deze aanpak toch weer veel media-aandacht oplevert, is het een effectieve strategie om de kiezer te bereiken en naar de stembus te krijgen. Populisten bijten dus aan de ene kant van zich af, maar willen de mainstream media toch gebruiken.
