Je bevindt je hier:

In Retrospect: Games spelen in het museum

Hugo Zijlstra liep de afgelopen maanden stage bij Beeld & Geluid waar hij meewerkte aan het Game On! project.

Hugo Zijlstra liep de afgelopen maanden stage bij Beeld & Geluid waar hij meewerkte aan het Game On! project.

Het zit er weer op! Mijn stage bij Beeld & Geluid is ten einde (en ook de Let’s Play! Expositie). Hoewel ik hier slechts drie maanden heb rondgelopen, zijn het wel drie mooie maanden geweest! Leuke collega’s en een dynamische werkomgeving hebben hier voornamelijk aan bijgedragen.

Mijn taken bij Beeld & Geluid waren voornamelijk praktisch van aard, om voor te bereiden op de Let’s Play expositie, die van 12 tot 20 November te bezoeken was. Ruim 5000 bezoekers hebben het museum bezocht tijdens de expositie, waarvan de meerderheid in de weekenden. Spelers van alle rangen en standen kwamen samen om opnieuw geschiedenis te beleven – of om voor het eerst op consoles te spelen die zij nog nooit eerder gezien hadden. Ik wil graag deze kans aangrijpen om een paar bevindingen te delen; een uitgebreid stageverslag lees je hier.

De expositie was verdeeld over drie onderdelen, namelijk consoles, arcades en een Let’s Play installatie. In de console area konden bezoekers spelen op een ruim aanbod van consoles; van een Philips CD-I tot aan een Xbox 360. Hier werd enthousiast gebruik van gemaakt, en bezoekers van alle leeftijden speelden alleen of samen. Mario Kart, een competitieve multi-player game, werd geprojecteerd op groot scherm terwijl families en vrienden elkaar uitdaagden en bewezen wie de beste racer was. De arcades entertainde bezoekers met oude arcade kasten en een compilatie van gamegerelateerd Nederlands archief materiaal, terwijl de Let’s Play setup bij het restaurant de optie bood om een Let’s Play video op te nemen en live naar YouTube te streamen. Alle onderdelen werden gewaardeerd, maar de console area werd vaak als favoriet genoemd – simpelweg omdat er zoveel verschillende games te spelen waren. Enkelen benadrukten dat zij het jammer vonden dat de expositie niet groter was, en verwezen hierbij naar de Retro Game Experience bij Beeld & Geluid in 2014, een evenement op veel grotere schaal.

Bezoekers hielden van de authenticiteit en om een ervaring zo dicht mogelijk bij de originele voorgeschoteld te krijgen. Het feit dat de games speelbaar waren op de originele hardware werd door ieder gewaardeerd (deze hardware werd geleverd door het Nederlands Instituut voor Games en Computers, te bezoeken in Zwolle). Voor oudere spelers leidde het weerzien met oude consoles tot nostalgie, voor jongere spelers werd de mogelijkheid om op originele consoles te spelen van voor hen tijd als nummer één genoemd. Meer onderzoek is nodig naar hoe museumbezoekers geëmuleerde games in een museale tentoonstelling zouden evalueren. Hoewel dit een minder authentieke ervaring biedt, is het wel een duurzame en toekomstbestendige vorm van strategie voor het exposeren van games.

Letterlijk elke respondent is van mening dat games een belangrijke plek bij Beeld & Geluid in zouden moeten nemen, gezien de impact hiervan op hedendaagse cultuur. Velen erkennen ook de waarde van games als cultureel erfgoed, hoewel het belang van specifiek in Nederland ontwikkelde games niet persé door velen wordt gezien. De meesten lijken meer bekend met buitenlandse titels en consoles, maar ja, wie kent Mario niet? Als games een meer prominente plek in de collectie van Beeld & Geluid gaan innemen, zullen de selectiecriteria wellicht opgerekt moeten worden. Misschien hebben games die níet in Nederland zijn geproduceerd wel een grotere impact gehad op onze cultuur.

Eén ding is in ieder geval zeker: bezoekers houden ervan om games in het museum te spelen.

Hugo’s volledige stageverslag (in het Engels) kan hier gevonden worden